Ellen Postma

Confetti

Wanneer je geabonneerd bent op de Flow dan weet je dat er deze maand een aantal prachtige foto’s inzaten met “confetti”.

In de Flow las ik ooit ook de regel “regen is confetti uit de hemel”. Die zin popte meteen op toen ik op een druilerige middag, de Flow van deze maand, in mijn handen had. Nou er is heel wat confetti gevallen de laatste weken. Het kwam met bakken uit de hemel.

Het vochtige weer en al die wind zorgt ervoor dat mijn nek niet zo lekker gaat. Je merkt het meteen, het is geen feestje dit weer. De schouders trekken omhoog en wanneer ik even snel over rechts naar iets wil kijken dan moet dat met een soort “zwiep” onderlangs. Er is meer pijn in mijn nek en ik grijp toch vaker dan normaal naar een paracetamol. De bank, een pot warme gemberthee en een dekentje zijn dan mijn holletje voor een uurtje of wat om daarna toch maar weer iets te gaan doen.

Op dit moment ben ik een soort van “druk”. Op 8 december is er een kerstmarkt in mijn straatje. Mijn zus, Monique, en ik hebben het idee opgepakt om daar te gaan verkopen vanuit mijn huis.

Al een aantal maanden ben ik bezig met het vouwen van doosjes van, ja daar is ie weer, Flowpapiertjes. De mooie Flow “Book for paper lovers”  haal ik altijd helemaal uit elkaar en nu vouw ik daar kleurige, fleurige doosjes van. Het is geweldig om de verschillende printjes bij elkaar te zoeken of een aantal te maken die een thema vormen. Natuurlijk nooit een dekseltje en een bodem in hetzelfde motief, dat zou maar saai worden!

Bijna meditatief zit ik te vouwen. Scheef kruis, recht kruis, dan naar het midden enz om als laatste een vierkantje op de bodem te plakken om het stevig te maken. Daarna hetzelfde ritueel nog een keertje met een iets kleiner papiertje zodat het een doosje wordt.

Ze stapelen zich op om daarna te worden gevuld met allerlei kleine beeldjes, poppetjes of andere frutsels. Dit is meer de afdeling van Monique, zij gaat graag strunen in kringloopwinkels en “mag” nu altijd wat kopen. Als toefje stoppen we er een quote in. Deze proberen we zo goed mogelijk bij de inhoud te laten passen.

“Doosjes met een glimlach” noemen we ons “project”.

We hebben een doel in de kringloopwinkel en het opruimen van laadjes levert weer nieuwe schatten op. Alle oude spreekwoorden komen weer voorbij en we bedenken allemaal redenen waarom je een doosje zou moeten willen kopen uit onze kraam.

Er is zelfs al een kastje waarin we het tentoonstellen. Het lijkt wel “winkeltje spelen”.

Gister heeft Monique op mijn raam, met krijtpen, de aankondiging gedaan dat we meedoen. Ons kraampje hebben we in gedachten al ingericht en we dromen over veel kopers maar …

Het leukste is, we strooien confetti in ons eigen leven door iets simpels als papier en kringloopbezoekjes. Het maakt ons vrolijk en wie weet toveren we ook een glimlach op jouw gezicht.

Wil je reageren op deze blog? Stuur me een berichtje ellensblog64@gmail.com